Pag tinatanong ako ng aking mga kaibigan kung ano ang aking all-time favorite Pinoy romantic movie, iisa lang ang sinasagot ko: ang “Kung Mangarap Ka’t Magising,” ang classic na 1977 film ni Mike de Leon. Hindi ko ito napanood sa sinehan. Minsan ko itong naabutan sa Cinema One nung nasa Pinas pa ako. Hanggang ngayon, paulit-ulit kong pinapanood ang putol-putol na bahagi nito sa YouTube. Walang heavy drama sa pelikula. Light lang at napaka-ordinaryong kuwento ito tungkol sa isang music minded at may pagka-rebeldeng biology college student na na-in-love sa isang maganda nguni’t may asawang babae.
Pero bakit ganun na lang ang appeal sa akin ng nasabing pelikula? Tatlong bagay yan. Una, bida rito ang paborito kong si Hilda Koronel na noong 1977 ay nasa kasagsagan ng kanyang kagandahan. Hanggang ngayon ay paulit-ulit kong ni-re-replay ang mga portions ng pelikula kung saan kino-close up ang napaka maamong mukha ni Hilda at hindi ko ito pinagsasawaan. Sabi ko nga sa isang kaibigan, she was at her loveliest in this movie.
Pangalawa, na-capture din at its loveliest ang Baguio city–ang setting ng pelikulang ito. Yung Baguio nung hindi pa ito congested, ma-traffic, ma-usok at magulo. Sa “Kung Mangarap Ka’t Magising,” ipinakita ang Baguio noong 1970s: sariwa, luntian at malinis. At sa mahusay na cinematography nina Francis Escoler at Mike de Leon, parang naging third most important character ang setting ng pelikula bukod sa mga major lead stars na sina Hilda Koronel at Christopher de Leon.
Pangatlo, ang napakaganda at timeless na original music nina Jun Latonio, Nonong Buencamino at Joseph Olfinido ay tumulong din ng malaki sa pagtaas ng emotional arc ng pelikulang ito. Ang “Umaga na Naman” na kilala rin sa title na “Joey’s Theme” ay isa na ngayong classic love song na kamakailan lang ay ni-revive at binigyan ng bagong buhay ni Noel Cabangon. Komposisyon ito nina Jun Latonio at Joseph Olfinido.
Ang kombinasyon ng mga elementong ito ang masasabi kong nakapagpanalo sa pelikulang ito. Sa kabila ng marami pang naglabasang mas magaganda pang Pinoy romantic movies through the years, hindi ko pa rin ipagpapalit at pagsasawaan ang “Kung Mangarap Ka’t Magising.”
Klasik ito sa aking personal na libro.
pinoytaipeiboy 